De secondant

Vandemorgen he’k in de Kiekzael in de biebeltheek van Wolvege de tentoonstelling over et Rampjaor 1672 bekeken. Mooi weren de archeologische voonsten die daon binnen in en bi’j de schaansen in oonze omgeving, zoas de Bekhofschaans en de Blessebroggeschaans. A’k et goed begrepen hebbe is disse tentoonstelling, die et bekieken meer as weerd is, in september te zien in et gebouw van de Stellingwarver Schrieversronte in Berkoop. Ik hebbe vandemorgen mitien mar wat bosschoppen daon, want ik kriege vri’jdag vier eters. Ze zullen dan tevreden wezen moeten mit et simpelste van et simpelste wat in een ommedri’j klaor te maeken is. Vanaovend krie’k volk en morgen en overmorgen bin ‘k de hiele dag vot. Dat ik kan niet uutgebreid mit de eteri’je an de gang. Mar och, ik prutse wel wat deur mekaander henne.

Ik hebbe de novelle De secondant van de Drentse schriever Jan Veenstra lezen. Mien naemgenoot schrift zowel in et Drents as in et Nederlaans. Disse novelle is in et Nederlaans. Hi’j schreef dit boek, dat in 2016 bi’j uutgeveri’je Passage uutkwam, in opdracht van et Hoogeveen Schaaktoernooi. De schriever zien ome Jan is een biezundere man. Niet gek, mar wel een appatten iene. Hi’j is boekhoolder bi’j een kristelike reisverieninge, vri’jgezel, en een verdienstelike schaeker. Hielemaole onverwaachs krigt hi’j de kaans en wor sekondaant van een Nederlaanse grootmeester, die ok internationaol goed mitkommen kan. Ik hebbe de novelle mit groot genoegen lezen.