De Molen

Gisteraovend he’k heerlik eten in resteraant De Molen in Vrouweperochie op Et Bildt. In de stromende regen bin ‘k d’r hennereden. We hebben d’r van half zesse tot half negen west. Ik was daor mit Sieger en Geertje en Douwe en Romkje. Douwe en ik hebben Sieger en Geertje interviewd in et dörpshuus van Vrouweperochie doe heur boek daor van ’t jaor prissenteerd wodde. Zodoende kregen we van heur een etentien anbeuden. Zoks is slimme aorig. De schnitzel was ok daor hatstikke groot, dat ik hebbe rap een best stok d’r van in de tasse stopt. Dat krie’k aanst op een plakkien bolle. Die wat speert die wat het as hi’j de boel (drekt) niet opvret. Ik snappe niet dat d’r meensken binnen die zoe’n lappe vleis in ien keer opeten kunnen. Ie zollen je een stoppe in de huud eten.
Vandemiddag he’k Jarina op vesite had. Ik gao van ’t jaor, zoas alle jaoren, weer wat vellegies postzegels maeken laoten deur PostNL. Ik mag daor een petret van Frederik Hendrik uut et Rieksmuseum veur bruken. Jarina kan zoe’n petret groter en kleinder maeken en d’r stokkies ofsnieden en zo. Dat kan ik niet, mar et is oe zo makkelik aj’ meensken kennen die je overal mit helpen kunnen.