De liefdesbrief

Anke het hier vandemorgen de raemen wusken, dat ik kan de schuldeisers now weer goed zien ankommen en dan gauw votkroepen. Ik bin intied mit de auto naor de gerage in Et Vene west. Doe we vleden weke vri’jdag in Twente ommetoerden kree’k inienend et bericht te lezen dat d’r spanningsverlös was in de rechteraachterbaand. Ik bin d’r doe gewoon omme deurreden en vernam nargens wat van. D’r was dus ok niks te redden. Wat een gesodemieter ok. Ik hebbe ok wel es da’k et bericht te lezen kriege da’k de goddel niet omme hebbe en die he’k dan wel omme. De mederne tied. Chips en zo… Hadden ze die rommel mar nooit uutvunnen, behalven de paprikachips dan vanzels.

Ik hebbe de roman De liefdesbrief van Lucinda Riley (1965-2021) lezen. Dat was en is een wereldberoemde schriefster die meer as dattig miljoen boeken verkocht het. Ik zitte daor nog onder, mar ik leve nog. Dat ik zol heur nog inhaelen kunnen. De liefdesbrief is een hatstikke spannend boek. Et gaot over de jonge journaliste Joanna die veur de kraante verslag dot van de begraffenis van Sir James Harrison, een wereldberoemde akteur. Nao de begraffenis krigt ze een brief over een geheim dat de akteur zeuventig jaor geheim hullen het. Ik hebbe et boek in iene goeze uutlezen, mar ik vun et slot toch echt te toevallig en te onwarschienlik. Butendat het Riley et in disse roman over bestaonde meensken in een veerder fiktief verhael. Daor hool ik as lezer niet van. Dan wor ik niet genoeg mitneumen in et verhael en et leidet me of. In dit boek is keuninginne Elizabeth II (de moeder van Charles) een dochter van die beroemde akteur die sprekend op keuning George VI ( de echte vader) liekt. Dat wodt me echt te gek. Ik hebbe in Et liek in de Lende toch ok niet schreven dat pelisieman Rik Smit een zeune van Karin Bloemen of een halfbreur van Gerard Joling is? Op die meniere kriej’ alderhaande gekkighied.