De kniper op ‘e skine

Vandaege he’k de beide kollums, die ‘k gister in klad schreven hebbe, hielemaole uutwarkt, veraanderd en verbeterd. Now he’k weer wat stokkies liggen.

Twie weken leden he’k de roman Ferliezers van Rommert Tjeerdsma lezen. Dat is me wel goed bevalen, dat ik hebbe now zien boek De kniper op ‘e skine d’r drekt mar aachteran lezen. Ik leze et Fries krek zo makkelik en vlogge as Nederlaans en Stellingwarfs. Dit boek gaot over Wytze Waringa en et speult in de eerste helte van de negentiende ieuw. Dat is dus al een jaormennig leden. Wytze wodt schoelemeester in een klein dörp in de Wâlden. Hi’j perbeert ok om naeme te maeken as schriever. Hi’j stuurt verhaelen naor de kraante. Et leven lacht him toe as hi’j ok nog gedoente mit een aorig maegien krigt. Mar dan kommen d’r donkere wolkens boven zien bestaon en alles weert tegen. Hi’j slat op ‘e vlocht veur zien liefste, zien wark, zien femilie en veural veur himzels. Wat overblift is de draank en de behoefte om toch te schrieven. Komt dit wel goed mit Wytze?