De doodsvogel

En al weer he’k een boek van de Noorse thrillerschriever Samuel Bjork lezen: De doodsvogel mit in de heufdrollen de rechercheurs Holger Munch en Mia Krüger. Een tienermaegien liekt ritueel vermoord te wezen. Et is een raodsel wie dat daon het of hebben. Mar dan duukt d’r een filmpien op. Nog krek in beeld is de gestalte van de moordener te zien. Iene die him verstruupt het as een oele: de doodsvoegel. Ok dit boek is weer allemachtige mooi en spannend.

Hieronder nog een foto van gister die ‘k maekt hebbe in Museum Staphorst. In de kaemer van de oolde boerderi’je he’k ien van de bedsteden op petret zet. Wat hebben gedienen, beddegoed en kussenslopen prachtige kleuren. Ik sleup as kiend ok in een bedstee. Dat was hiel smoek. Ik perbeerde altied te luusteren wat de grote meensken zeden as d’r aovendpraoters weren. Mar dat lokte mar even en dan wa’k diepe in de slaop. Hier in Stappest laggen meerdere  kussens in de bedsteden. De meensken zatten vroeger min of meer te slaopen, aanders dochten ze dat ze doodgaon zollen.