Cranberryzomer

Vandemorgen het Bert d’r west om de keunststof kezienen en deuren schone te maeken. Dat moet aenlik ien keer in et jaor. Omdat hi’j gien ledder bi’j him hadde, komt hi’j morgenvroeg weer om de wiendveren te doen. Ik bin vandemiddag op ‘e fiets naor Wolvege west om wat bosschoppen te doen en een boek te ruilen in de biebeltheek. Wat een prachtig fietsweer is et!

Ik hebbe de roman Cranberryzomer van Irene Hannon lezen. Nao de dood van zien vrouw gaot Michael Hunter naor et schilderachtige kustplakkien Hope Harbor om wat rust te vienen. Daor komt hi’j in de kunde mit Tracy Campbell die ok nogal wat ellende mitmaekt het. Now ja, op et laeste komt vanzels alles goed. Mar van disse schriefster hoef ik niet nog es wat te lezen. Et is me te Amerikaans, tuttig, zute, moralistisch en godsdienstig. Aj’ lezen hoe een jonge en maegien die niet trouwd binnen en een poppien kriegen moeten behaandeld wodden deur heur femilie… Et is om misselik van te wodden. Uuteindelik komt men wel tot inkeer, mar dat gaot mi’j dan vusen te makkelik.