Bolsward

Vandaege was et ok gien mooi weer om te fietsen of te veren… Dat we bin op stap west naor Bolsward. Daor hewwe winkeld en in hotel-resteraant De Wienbarg hewwe wat drinken had mit wat lekkers d’r bi’j. Daornao hewwe et prachtig restereerde stadhuus bekeken. Keuning Willem-Alexander het et gebouw op 7 september vleden jaor eupend. Et was een grote resteraosie, want de bonte knaegkever hadde d’r mal huushullen. Mar wat is et toch een mooi gebouw! Ongetwiefeld ien van de mooiste oolde stadhuzen van oons laand. Ik was d’r ooit ien keer in west doe kollega Fedde en zien Sara trouwden. Die trouweri’je he’k daor doe mitmaekt, mar dat is vanzels wel meer as veertig jaor leden. D’r zit now een biebeltheek in, een balie van de gemiente, en Kultureel Historisch Centrum De Tiid. Dat is een museum en dat hewwe bekeken. Hiel mooi. We konnen ok hoge de toren in, mar dan mossen we zoe’n allemachtige hoge en steile trappe op… Daor hewwe oons mar niet an waogd. Aj’ naor beneden kukelen en ie breken de bienen, bi’j’ veerder van huus. We hadden bedocht om in Ries te eten, dat wi’j naor Hotel Gaasterlaand. Et was doe omtrent half viere. We vreugen awwe nog wat van de lunchkaorte kriegen konnen. De man keek oons an as kwammen we van Jupiter. Lunchen deden ze daor tussen de middag, zee hi’j, en aovens was d’r waarm eten. Wonderlik. Overal kuj’ gewoon tot tegen vuven nog spul van de lunchkaorte kriegen. Dan mar naor Ooldemirdum en daor zee een vrommes percies etzelde! Zoks kon niet. Wat appat! Vleden weke hewwe om die tied henne heerlik eten van de lunchkaorte had op een terras in Deventer. Die meensken doen heurzels te kot! We bin uuteindelik belaand in eetkefé Dikke Tuut in Delfstrahuzen. ‘Netuurlik kan dat,’ zee die man daore, ’tot vuuf ure kan zoks.’ Dat ik hebbe een heerlik knapperig brotien mit rookte zalm had. Leve de Dikke Tuut! Hieronder een foto die ‘k vandemiddag maekt hebbe. Stadsgezicht van Bolsward mit dat mooie, oolde stadhuus.