Bloemen

Ik bin vandemorgen naor kapster Bertha in Et Vene west. Zi’j het me et haor bekubbed, een betien kotter as aanders omdat de winter veurbi’j is. Tussen de middag he’k een koppien sop en een uutsmieter bi’j heur had. En doe he’k in Et Vene een bos bloemen kocht en bin ‘k even bi’j Haarm en Jacob an west. De bloemen weren vanzels veur Haarm omdat hi’j de prachtige H.J. Bergveldpries wunnen het. En dan verdien ie op zien minst wel een bos bloemen! Weeromme naor huus toe bin ‘k deur de Mildamster Poolder reden mit lanen vol bluuiende peerdebloemen. De wereld is mooi. Thuus he’k een gedicht schreven mit de titel Overbodig. Misschien was et wel overbodig om dat te doen. Mar aj’ zoe’n  prachtige wereld vol bluuiende peerdebloemen zien, liekt et meensdom, dat veur zovule ellende zorgt, me aenlik kompleet overbodig in die wereld.