Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller
Plaetst op 14 feberwaori 2025.
D’r weren gisteraovend zestig ni’je inkommelingen op ‘e aovend in et gemientehuus ofkommen. Et was een mooie aovend. Nao ofloop kwam d’r in de kantine een man bi’j me die me wel kende. Ik kende him ok wel. Hi’j woonde vroeger in Berkoop, mar was now mit zien kammeraod van Emmeloord naor Wolvege verhuusd. Ik hebbe even genoeglik mit Klaas praot. D’r kwammen ok meensken uut Blesdieke bi’j me die zeden dat ze niet van plan west weren en kom ankem weke woensdagaovend naor mien vertelderi’je in et Karkien van Blesdieke. Ze zollen dat Stellingwarfs toch wel niet verstaon kunnen. Mar ze konnen et gisteraovend dus hatstikke best verstaon. Netuurlik kun meensken me wel verstaon! Ik hebbe nog nooit beleefd dat ze me niet verstaon konnen. Waor a’k ok was. Dat ik neme an dat ze woensdagaovend ok kommen te luusteren!
Ik kreeg vleden weke de tiedinge da’k in meert weer naor de internist toe moet in Frisius. Zo hiet et ziekenhuus Tjongerschaans now. Et is ok wat… De ziekenhuzen van Liwwadden en Et Vene hieten now beide Frisius. En dan moe’n Et Vene en Sneek laeter ok nog ien ni’j ziekenhuus op ‘e Jouwer kriegen. Dat moet dan ok weer een ni’je naeme hebben. Mar och, zo blieven ze lekker doende. Veurofgaonde an et bezuuk an de internist mos d’r vandaege bloedprikt wodden. Et was d’r smoordrok. Aj’ in een ziekenhuus binnen is et krek as is d’r gien gezond meenske meer in dit laand.
Vandemiddag he’k weer een peer uren besteded an et gedicht da’k schrieven zal. Et is altied een hiel langdurig gedoe om wat goeds te maeken. Et is strepen, opni’j schrieven, strepen en opni’j schrieven. En zo gaot et nog wel even deur. Folkert uut Beilen, mar van vroeger uut Ni’jhooltpae, brocht me weer een peer kraantestokkies in et Drents die daor in de kraante stonnen. Een mooi artikel over Roelof Klinkhamer, ien van de mannen van et wereldberoemde kabberetduo Harm en Roelof. Fettje en ik gaon in april weer naor een optreden van heur in Gasselte. Mooi dat Folkert zoks veur me uutknipt! Ik daenke mar da’k morgen een vri’je dag neme en et pad even uutgao.