Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller
Plaetst op 5 meie 2024.
Et was gisteraovend wel wat een aandere 4 meie-herdaenking in Wolvege as in aandere jaoren. Eerstens hongen de vlaggen van Kannede en AustraliĆ« daor now ok halfstok en wodden de volkslieden van die beide lanen ok speuld deur brassband Euphonia. En twiedens weren de toespraoken aanders van toon en inhoold. D’r klonk dudelik de ongerusthied in deur angaonde de toestaand in de wereld. De man die naost me ston zee dat hi’j benauwd is dawwe oorlog kriegen zullen. Hi’j is lange niet de ienige die daor bange veur is. Lao’we disse tied vergelieken mit 1938 en Chamberlain. Mit diktaters kuj’ gien ofspraoken maeken, ze bedonderen je toch. De grote ellende is dat meensken nooit wat van de geschiedenis leren en dat is een griezelige wetenschop. As ultrarechts beheurlik wint mit de Europese verkiezings en as Trump in Amerike wint, dan daansen we mit mekeer op ‘e raand van een vulkaan. Et was gisteraovend een indrokwekkende bi’jienkomst.
De netuur gaot intied zien eigen gang. De sepiepen hebben prachtig bluuid in de bos naost huus. Een peer pollen bluuien nog. De kruderige locht hangt aovens om et huus henne. En de iekmulders bin d’r weer. D’r zat gister iene op ‘e butermure. Ik hebbe him een aai geven en zegd da’k bliede bin dat ze d’r weer binnen. Ik bin van kiend of an al gek op iekmulders. Et bluuien van de sepiepen en de iekmulders, dat betekent dat et veurjaor is. En elk jaor daenk ik mit et oolder wodden: hoevaeke zo’k dat moois nog mitmaeken meugen? Wat ok zo mooi is… Vleden jaor hebben ze brempollegies plaant bi’j de Karkelaene langes, hier in Ni’jhooltpae. Van de grote weg of tot de karke an toe. En die bluuien now prachtig!
Vanaovend kiek ik zoas ieder jaor naor et Bevri’jdingskonsert op ‘e Amstel in Amsterdam.