Bertha

Omda’k vleden weke koorse hadde, kon ik doe niet naor kapster Bertha in Et Vene. Dat was trouwens wel hiel arg neudig, de laeste keer was al tussen de zeuven en acht weken leden. Et was gien gezicht meer, zo mal leup ik d’r bi’j.  Daoromme bin ‘k d’r vandemorgen toch mar henne west. Nog lange niet fit. Mu en licht in et heufd. Ik zie et nog even an, mar ik daenke da’k in de loop van de weke nog wel wat dingen ofzeggen gao. Bertha het me et haor bekubbed, de waskeri’je hewwe disse keer mar oversleugen. Ik hebbe d’r wel een koppien soep en een peer plakkies bolle had. Dat was makkelik veur mi’j.