Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller
Plaetst op 10 meert 2022.
Omda’k et schoneholen van et huus rotwark vien, he’k daor iene veur. Omda’k in de tuun warken rotwark vien, he’k daor een tuunbedrief veur. Omda’k zels de auto wasken rotwark vien, gao ‘k zo now en dan mit dat ding deur de wasstraote bi’j Carcleaning Wolvega van Kees Cornelissen die vroeger bi’j oons langeskwam mit zien SRV-waegen. Dat is now dus ok es weer gebeurd. De auto zicht d’r inienend weer as ni’j uut. Hi’j was allemachtige smerig en wel in een jaor niet schonemaekt. Zoks maekt mi’j hielemaole niks uut. D’r bin meensken die algedurig op zoe’n ding ommerossen en -poetsen. Wat een onzin. Ik kan mien tied beter besteden. Een auto is veur mi’j niet meer as een ding daor aj’ je makkelik in verplaetsen kunnen. Meer niet. Mit de schone auto bin ‘k naor iemker en aachterneve Piet west om acht potties hunning op te haelen. We hebben buten op et terras zeten te theedrinken. Wat hewwe middags mooi weer, mar morgens is et eerst nog verhipte koold. D’r dwarrelde hier vandaege een mooie citroenvlinder deur de tuun. Ik wodde d’r zuver bliede van! Et veurjaor komt d’r an!
Gisteraovend was et weer raek. Ik zag poes inienend veur een kassien zitten te loeren. Hi’j hadde dus weer een levendige moes mit in huus neumen. Ongeveer een kertier hewwe tegere aachter de moes an draefd die iederkeer in doodsnood weer argens onderkreup. Uuteindelik kon ‘k een dekentien over him hennegooien en he’k him butendeure brocht. Hi’j leup hadde vot. Poes het nog zeker een ure aachter en onder kassies zeten te loeren. Wodt ongetwiefeld vervolgd.