Omdat et zok mooi en zaacht weer is, he’k vandemiddag mar even op ‘e fiets naor de supermark in Wolvege west. Ik hadde in meer as drie weken niet fietst. Daornao he’k de appels en peren die ‘k van Femmie kregen hebbe, verwarkt tot potties mit peren en appelsmotse. Et geft een voldaon gevuul as de rimmen in de veurraodkaaste vol staon. Laot de winter dan mar kommen!
En dan nog even over gistermiddag. Doe bin ‘k naor Appelsche west om te vertellen veur de meensken van de Historische Verieninge in heur gebouw de Hoolten Klinte. In 2019 hawwe al ofpraot da’k daor in 2020 henne zol. Mar doe was d’r corona. Doe zo’k d’r in 2021 henne, mar doe was d’r corona… En now bin ‘k d’r dan eindelik west. In et verleden wa’k wel een peer keer eerder bi’j heur west te vertellen. Et gong gistermiddag prima. Ik hebbe heerlik vertellen kund. De opstelling was percies goed. Ik hebbe graeg dat de meensken veur me zitten en mien kaant op kieken. Op pattie plakken is et hopeloos en zeg ik d’r soms wat van. Et was mooi dat d’r zels meensken uut Sunt Niek en De Jutriep kommen weren om naor me te luusteren. Neffens mi’j was d’r vroeger in et gebouw dat now de Hoolten Klinte hiet een netuurhistorisch museum of zo. Klopt dat? He’k dat goed onthullen? Ik wete nog dawwe as ulo-leerlingen daor een keer mit meneer Nijholt op ‘e fiets henne west hebben. Omdat et gister gien mooi fotoweer was, staot hieronder een foto van de Hoolten Klinte uut mien fotoarchief.