Internetdagboek

Gister zaggen Fettje en ik een hoeke laand tussen Appelsche en Else dat geel ston van de peerdebloemen. Ik vien dat aenlik krek zo mooi as velden vol tulpen. Tussen Noordwoolde en Zaandhuzen zag ik laeter een hoeke laand vol bluuiende pinksterbloemen. Ok al hiel arg mooi. Die bloemen hebben trouwens een verkeerde naeme. We hebben de paosdaegen nog niet iens te pakken en de pinksterbloemen bluuien al. Et bin meer paos- as pinksterbloemen.

Vandemorgen he’k eerst een auto vol bosschoppen haeld in Wolvege en ik bin doe ok drekt naor Marian west veur fysio. Ik hebbe beheurlik hinder van spieren en gewrichten. Now ja, die gewrichteboel is vanzels een keer of en versleten. Ik kan drekt niet weer naor heur toe, want ze zal veur een kuiervekaansie naor Italië mit eindbestemming Florence en gaot dan elke dag twintig kilemeter lopen. Mien hemel nog an toe, ik zol nog gien vuuf kilemeter volmaeken kunnen. Mar ja, zi’j is ok nog lange niet zo oold as ik bin. Nao de fysio bin ‘k naor de Schrieversronte in Berkoop west veur een vergeerdering over et geheime projekt. Sund november praoten we daor al over en warken we daor al an. Et zal liekewel niet hiel arg lange meer geheim blieven. Et is de bedoeling dat et in de loop van meie in de kraanten komt te staon.

Om 9 ure wa’k vandemorgen al bi’j Fettje in Noordwoolde en die he’k doe mitneumen in de auto naor ’t Maotie in Gasselte. In et dörp wodde vlagd en bi’j de rotonde wapperden de vlaggen van Nederlaand, Kannede, Frankriek en Polen. Et was vandaege 80 jaor leden dat Gasselte bevri’jd wodde. Dat gelt trouwens ok veur oons hiere. Op 12 en 13 april was de oorlog hier ok veurbi’j. We weren in Gasselte veur et optreden van et in oonze streken wereldberoemde Drentse kabberetduo Harm en Roelof. We kommen al jaoren naor Gasselte om van heur te genieten. Et zat zoas altied stampvol volk. Harm en Roelof hullen dudelik rekenschop mit de bevri’jding en de toestaand in de wereld. Ze zongen d’r prachtige en ontroerende lieties over. Over et kleine schoelemaegien in Drenthe dat een gele steern op heur jassien hebben mos en nog nooit van Auschwitz heurd hadde. Over de beide Syrische jongen die zatten te visken bi’j et Oranjekenaal en et lietien over Kamp Westerbork. Mar netuurlik was d’r ok een protte te lachen. Over de Nedersaksenlijn bi’jveurbeeld. En dan heur grote suksesnommers over de mooiste meid van Slien en et vrouwgien van de thuuszorg dat heur verzinde in et adres en Jans de mond al ofreddede mit een washaantien en him krek de boks uuttrok, doe zien vrouw Margien d’r inkwam. De thuushulp hadde bi’j buurman Geert Bos wezen moeten. Een hilarisch nommer! Ze besleuten heur pergramme mit een lietien over o.a. al die griezels van vandaege-de-dag: Trump, Poetin en die dikke poedzak in Noord-Korea. Et refrein eindigde iederkeer: Mooi dawwe in Drenthe wonen. Nao 80 jaor vri’jhied zitten we now misschien in een tiedvak tussen vrede en oorlog in. Wat zal et wodden? As et misgaot zullen Drenthe en de Stellingwarven letterlik en feguurlik niet buten schot blieven. Nao et pergramme hewwe d’r eten: een brotien Gasselte en een koppien drinken. Wat een mooie dag, mit wapperende vlaggen veur oonze vri’jhied! Ik hebbe daor nog een foto maekt van de Gasselter Catharina-karke uut de dattiende ieuw.

Et is een weekaende mit een volle agenda. Dat is an de iene kaant wel wat jammer, want ik kan now niet echt van et mooie weer genieten en gien aende fietsen. Mar ja, et is zoas et is. Gisteraovend he’k hier in oons mfc De Ni’je Stienze verhaelen verteld veur de vri’jwilligers van de karke. Veur meensken dus uut Hooltpae, Ni’jhooltpae, Der Izzerd en Hooltwoolde. Et was een mooie aovend. Veur et schoft he’k op verzuuk serieuze verhaelen en gedichten verteld en nao et schoft humoristische verhaelen. Nao ofloop bin ‘k nog een schoft bleven om wat nao te praoten. Hiel gezellig! Vandemiddag ha’k eerst vertellen zuld bi’j de Schrieversronte in Berkoop, mar dat gong niet deur, dat zodoende kon ‘k naor de meitiedsbi’jienkomst van de Alde Friezen in Het Wapen van Baarderadeel in Jorwerd. Ok dat was hiel genoeglik. De meersten bleven daor ok te eten. Dat doe ik tot now an toe ok altied. D’r was een buffet mit heerlik eten. Die kok daore kan d’r wel wat van. Veurofgaonde an de bi’jienkomst he’k een peer foto’s maekt. Boven: Jorwerd mit links de karke en rechts de ziedkaante van Het Wapen van Baarderadeel. Onder: de mooie karke van Jorwerd tussen de bomen die in et blad beginnen te kommen.

Ien keer in et jaor krigt poes Marja een kaorte over de post. Dat is altied weer een gruwelik bericht. Poes moet dan bi’j de dokter kommen veur de jaorlikse inenting tegen malle ziekten en krupties. Dat ik hebbe poes vandemorgen in een soort verrassingsanval grepen en in een dreegbere bak drokt en naost me in de auto zet. Et gejammer begon drekt. Een klaegelik gemiauw dat de hiele lange rit naor Noordwoolde duurde. Ik kriege dan altied votdaolik een groot schuldgevuul. Poes kikt me al mauwende mit grote ogen an en ik wete wat hi’j daenkt. De man die me aanders altied heerlike brokkies en snupies geft, me aait en mooi mit me ommepraot… Die man is dus tot disse vreselike dingen in staot. Meensken bin dus nooit te vertrouwen. Daor het poes geliek an en ik wete dat. In Noordwoolde het poes een injektie kregen, hi’j het op ‘e weegschaole west en de dokter het him beluusterd. Vervolgens kon de rekening deur mi’j betaeld wodden. Op ‘e weerommereize het poes weer klaegelik miauwd, ietsien minder as op ‘e hennereize. Dat wel, mar toch… Doe we thuus weren he’k poes lekkere snupies van Whiskas geven as een soortement troostoffer. Poes het me es ankeken en is doe de trappe oplopen en is in alle rust op ‘e overloop liggen gaon. Even niet al te dichte bi’j meensken in de buurt, want ie weten et mar nooit. Mar we hebben dit jaorlikse cirkus in ieder geval weer had.

Hieronder nog een foto van gister. Jan en Durkje stuurden me disse foto toe. Hier bin ik an et vertellen in resteraant Bruiss. Ik hebbe waorlik nooit ontdekt da’k daor gister op petret kommen bin.

Et was een drokke en roezige dag. Ik hebbe vandemorgen eerst nog even mit een kollum an de gang west en die he’k doe opstuurd naor de kraante. Daornao he’k in Wolvege naor Marian toe west veur fysio. Doe he’k thuus een kleinighied eten en wat verhaelen rippeteerd. En doe bin ‘k weer naor Wolvege gaon veur et fesien van Jan en Durkje. Die bin 50 jaor trouwd. Dat is toch werachtig een allemachtig lang aende. Een protte meensken van vandaege-de-dag zullen dat niet haelen. Et fesien was in resteraant Bruiss in de vroegere Lennaflat en et was aldergenoeglikst. Ik bin d’r mit Riemie hennegaon. Aj’ naor zoks toe gaon kunnen mit iene diej’ kennen is dat wel zo aorig. Ik hebbe twie keer een verhael verteld, dat gong wel goed. De beide kiender, Lieneke en Harmen, vertelden wat over heur oolden mit wat foto’s d’r bi’j op een scharm. Wat mooi dat de femilie zo goed bi’j mekaander was. Want ja, et leven is bi’jtieden een wippel spullegien… We hebben oons tegoed daon an een heerlik koold en waarm buffet. Dat was dikke veur mekaander. Ik bin gien grote eter, mar bin toch drie keer mit mien bottien bi’j alle lekkers langesscharreld. Ik vien et altied doodzunde dat d’r zovule eten overblift. Ik mag toch hopen dat Jan en Durkje goed wat plestieken bakkies en poedegies mit van huus neumen hebben en dat ze die vol overbleven spul daon hebben zodat ze et hiele weekaende nog lekker eten kunnen!

Vleden weke was et zok heerlik fietsweer, mar et was vandaege bewolkt en aorig fris. Gien fietsweer dus. We bin zodoende naor de mooie stad Hoorn west. Daor biwwe wel vaeker west, mar et is daor zo mooi. We hebben eerst in grand-kefé Winston hiete poeiermelk en gebak had. En doe biwwe naor de haven kuierd. De schipsjongen van Bontekoe hongen daor nog altied over de mure henne. Vlakbi’j de haven is et Museum van de 20^ste ieuw. Twie jaor leden hewwe dat ok al es bekeken, mar ok dat is slim de muuite weerd en bekiek et nog es. Et is vanzels een feest van herkenning. Hoe zaggen de huuskaemers d’r uut in 1920 en gao zomar deur. Ik zag alderhaande dingen die wi’j vroeger thuus ok hadden. Van pieteromstellen tot ziepekloppers, van pakken Castella tot de eerste radio’s. En zomar ziej’ Mies Bouwman, Snip en Snap, Swiebertje en Malle Pietje, The Blue Diamonds… In et museum hewwe nog wat drinken had. Vervolgens hewwe de stad nog even deurbeinseld. Ik zol een kezeschaeve kopen, mar we hebben niet zoe’n winkel zien daor ze zoks verkopen. Dat ik moet de keze, ok krek as vroeger, nog even mit een mes snieden. Op ‘e weerommereize hewwe lekker waarm eten had in resteraant de Zingende Wielen bi’j Den Oever. Zowel henne as weeromme zaggen we al prachtige bluuiende bollevelden. En doe was bi’j et begin van de Ofsluutdiek de weg richting Sneek ofsleuten. Binnendeur biwwe naor Bolsward gaon en daor konnen we weer op ‘e grote weg kommen. Et was hiel spietig dat de zunne d’r niet bi’j was. Zodoende bin de foto’s wat an de donkere kaant. Hieronder: de Heufdtoren bi’j de haven. Van daor veerden een peer honderd jaor leden de VOC-schippen naor Indië. Et riegeltien prachtige huzen staot ok vlakbi’j de haven.

Ik bin de laeste daegen wat an ’t rippeteren van verhaelen en gedichten. Et was de bedoeling da’k drie daegen aachter mekaander argens vertellen zol. Donderdag in Wolvege, vri’jdag in Ni’jhooltpae en zaoterdag in Berkoop. Allemaole mooi dichte in de buurt. Zaoterdag zol d’r een buurtverieninge uut Haulerwiek bi’j de Schrieversronte op vesite kommen, om daor et gebouw en zo te bekieken. En dan zol Abel van alles over de Schrieversronte vertellen en ik zol nog wat uut eigen wark vertellen. Mar… d’r was niet genoeg belangstelling veur. Dat gaot dus over en dat is spietig, want ik hadde d’r wat aanders veur ofzegd. Mar ik kan daor now toch nog asnog henne en dat is dan weer mooi. Ik hoeve now dus nog mar veur twie optredens te rippeteren.

Van de zeuven ammarillen die ‘k dit jaor in de bluui kriege, bin d’r now drieje hielemaole uutbluuid. Ik hebbe een foto maekt van iene die now bluuit. Mar iene staele mit mar twie bloemen. Hiel bescheiden dus, mar wel hiel arg mooi.

Vleden weke stonnen Jan (Peereboom) en Riny (Reiken) hier onverwaachs veur de deure. Ze weren onderweg van een kotte vekaansie in Tecklenburg naor De Jouwer waor ze wonen. Ze kwammen an mit de tiedinge dat Jan een boek over zien leven schreven hadde en ze kwammen mi’j een exemplaor anbrengen. Et boek hiet Historie en Jan het d’r veur inschreven: Voor Johan de oude buurjongen van mijn moeder Margje Eits. Lieve gr. Jan P. Zoks is nog es aorig! Margje heur moeder Klaosien (Klaasje Pander) woonde, doe ik een hiel klein joongien was, naost oons. Wi’j woonden aachteruut et laand in, zi’j woonde allienig veur an de weg. As joongien leup ik vaeke naor heur toe. Klaosien hadde een radio van de draodomroep. Dat was een wonder! Ik heurde bi’j heur et snarpende geluud van de moters op ‘e TT in Assen. De weg veur oons huus was doe nog niet verhadded. Et was een zaandweg mit een nuunderpattien d’r naost. En as ik naor Klaosien gong, leup Flora, ien van oonze beide jachthonnen, mit me mit. Die leup an de slootkaant, zodat ik niet in et waeter valen kon. Bi’j Klaosien waachtte hi’j butendeure op me totdat ik weer naor huus gong. Ik kreeg een keer een stokkien koold vleis van Klaosien, mar dat vun ik zo vies, da’k dat laeter weer uutspi’jd hebbe. En ze maekte een jassien veur de beer die ik hadde. Inderdaod: historie. Klaasje Pander en Jan Eits, de grootoolden van Jan, hadden vier kiender: Margje, Marten, Jan en Trien. Margje, zien moeder, trouwde mit Johan Peereboom, de melkboer van De Blesse. Ik hebbe et boek mit genoegen lezen. A’k over et leven op ‘e Blesse leze, dan was dat vanzels aenlik etzelde as et leven in Ni’jhooltpae en de aandere kleine Stellingwarver dörpen. Winkelties, neringdoenden, boeren en arbeiders. En een vule riekere netuur as vandaege-de-dag. Een tied die al lange niet meer bestaot. Hieronder een mooi petret van Klaosien en heur dochter Margje dat in mien fotoalbum zit.

De laeste keer dat mien auto wusken wodde, was op 12 jannewaori. Jarmo vun dat zoks neudig es weer gebeuren mos, want de auto was gewoon hatstikke smerig. Ik zie zoks niet zo. Et is mi’j wel goed as de auto smerig is. Et is mar een ding dat me van A naor B brengt. Mar vandemorgen bin ‘k dan toch mar naor et onderkommen van et zo staorigan beroemde Computerservice Hofma in Wolvege reden. Daor weren Jarmo zien vader en moeder ok. Ze hebben daor een hiel fluttien lillike enten en die kun huurd wodden. En vandaege kwam d’r dus een koppeltien volk dat in drie lillike enten de diek uutzet is. Jarmo is in mien auto stapt en het die deur de wasstraote reden en doe is de auto in een appat gebouwgien dreugd. Et is een groot verschil, ik geve et drekt toe. Vervolgens biwwe naor et resteraantien De Stoof gaon en daor hewwe lekker wat eten. Ik hebbe een heerlik twaelfuurtien had en hi’j een grote uutsmieter. Doe ‘k weer op huus an zol en de auto aachteruut ree, raosde Jarmo inienend: ‘Pas op, een paoltien!’ Netuurlik wus ik wel dat daor gien paoltien ston en ik kon ok op ‘e kamera zien dat daor in de veerste veerte gien paoltien te bekennen was. Mar ik schrok me vanzels dood. Dat bin zien grappies… Mit et volwassen wodden zol zoks overgaon moeten, mar in dit geval betwiefel ik dat in hoge maote.

Et is nog altied prachtig zunneschienweer, mar mi’j toch wat te fris om een aende fietsen te gaon. Ik bin een mooi en ok waarm weer fietser. Ik kan trouwens weer foto’s vanof mien tillefoon naor mien mailadres sturen. Hieronder dan nog de foto die ‘k vleden donderdag, doe et heerlik waarm fietsweer was, maekt hebbe op et broggien in Kaelenbarg. Altied awwe deur Kaelenbarg kommen, maek ik een foto vanof dit broggien. We kieken hier in de richting van Ossenziel.

Dit weekaende he’k een protte wark an een biezunder, mar nog geheim projekt. Maendag over een weke vergeerderen we daor weer over. As et wat wodt, wat nog lange niet zeker is, heuren jim d’r ongetwiefeld meer over.

Naodawwe hier gisteraovend thuus lekker eten had hebben, bin ik mit Fettje, Gerda en Jelle naor oons mfc De Ni’je Stienze gaon veur de veurstelling Gewildgroei van de kabberetgroep Twie recht twie averecht uut Willemsoord en omgeving. De vier vrouwluden, Alie Stroeve, Janet Marks, Lucia Bolding en Janet van Veen, hebben de grote zael mit volk en oons een prachtige aovend bezorgd. De kabberetgroep bestaot van ’t jaor veertig jaor en Alie Stroeve is de ienige die vanof et aldereerste begin mitspeuld het. Nao dit seizoen hoolt ze d’r mit op en dan zal ze et grif ok wel een betien missen gaon, zee ze nao ofloop tegen me. Hilarisch weren de verhaelen over de diversiteit, de vekaansie mit de camper en de drie zusters die veur de eerste keer naor de sauna gongen. Ze weren d’r van overtuugd dat et een badpakkedag was, mar dat pakte aanders uut. Dat was dus niet zo en ja, waj’ dan allemaole wel niet te zien kriegen in een sauna! We bin van doel en gao mit ’n vierend et volgende seizoen naor een optreden van Harm en Roelof in De Deel in Slien. Ik hebbe d’r now al nocht an!