Johan Veenstra
Stellingwarver schriever en verteller
Veurda’k et ni’je boek, Koekoeksjong, van Camilla Läckberg lezen gao, he’k eerst nog een oold boek van heur nog es een keer lezen. Et twiede diel uut de Fjällbacka-serie. Ik bin zeker van plan en gao die hiele serie nog es weer lezen. Et bin zokke mooie boeken! In Predikant wodt et liek van een jonge vrouw vunnen en onder heur liggen de geraemten van twie aandere vrouwen. An de bonkeboel kan zien wodden dat de vrouwluden lange en zwaor mishaandeld binnen. Hebben al die moorden mit mekeer te maeken? Pelisieman Patrik Hedström en schriefster Erica Falck lossen alle vraogen zoas altied keurig op!
Ik kreeg verschillende reakties op mien kollum Krits die deensdag in de kraante ston. In die kollum bruukte ik et woord gekutkam. Dat is gien mal woord, mar neffens et Stellingwarfs Woordeboek riek taelgebruuk uut Ni’jberkoop. Et betekent geziever om niks. Ien van de reakties kwam van Jabik en Baukje. Die mailden me dat een vere veuroolder, Alle Harmens, him in 1811 Kutkamp numen leut, doe iederiene van Napoleon een aachternaeme hebben mos. De ambtener was dat bliekber wat te bot, dat die maekte d’r Katkamp van. Mar Alle Harmens schreef zels trouwens echt van Kutkamp. Zie zien haandtekening hieronder. De naeme het trouwens niet lange bestaon. Alle Harmens zien zeune gong as soldaot mit de Fraanse keizer naor Ruslaand en is in 1812 niet weerommekommen. En zien dochter nuumde heur van Van der Meulen, zi’j hadde een meule in Dokkum. Een kollum levert bi’jtieden mooie verhaelen op!
De eerste vuuftig jaor van mien leven he’k in wezen niet weten wie a’k was. Hoe ha’k doe bedaenken kund da’k ooit nog es ooldomke wodden zol. Hoe zol dat dan moeten en in mekaander zitten? Mar now is et dus toch gebeurd. Ik bin ooldomke van Miles Wagter, zeuntien van Deli Wagter en Elroy Wolfensperger. Et gaot allemaole goed. Ik bin bliede veur de oolden, mien schoonzuster Roelien en veur mezels!
Doe ‘k gistermiddag thuuskwam uut Broeksterwâld hadde Sijtze intied de drokproeven van mien ni’je boek in de brievebussse daon. De verhaelebundel Naozoemerlaand telt 224 bladzieden. Mien veurige roman Et liek in de Lende telt 256 bladzieden. Dat schilt dus niet zovule. Ik bin vandaege weer begonnen om alles nao te kieken. In wezen woord veur woord. Ik hebbe al weer fouten vunnen die ‘k bi’j de veurige korrektierondes zitten laoten hebbe. En now de boel van komputer naor komputer gaon is, levert dat ok weer tal van fouten op. Wat ik keurig kursief anleverd hebbe, is now inienend niet kursief meer. Dat moet dus allemaole deur Sijtze verbeterd wodden en daornao kiek ik dat dan weer nao. Et is elke keer weer om een puntheufd van te kriegen.
Vandemiddag he’k verhaelen verteld veur 20 leden van de kristelike plattelaansvrouwluden van Broeksterwâld oftewel Broeksterwoolde in dörpshuus De Pipegael. Ik was ien keer eerder bi’j heur west en dat was 28 jaor leden, op 27 meert 1995. Et zal me grif niet lokken en gao over 28 jaor nog een keer naor heur toe. De verieninge hoolt trouwens op te bestaon. Die ok al! In april vieren ze et 65 jaorig bestaon nog mit een broodmaoltied en dan is et gebeurd.. D’r wil gieniene meer in et bestuur. Wat gaot d’r zo een protte verleuren. Et was trouwens een prachtige middag We bin uut aende zet mit et zingen van gezang 351: Zie ons heden voor U treden... En daornao he’k heerlik vertellen kund. De beheerder van et dörpshuus vreug a’k wat mit de vrouwluden wodden kon. Ikke wel!
Nog even over gistermiddag in Linde. Ik hebbe een stomme fout maekt. Et ni’je boek van Jan Veenstra is uutgeven bi’j uutgeveri’je Passage in Grunningen en niet bi’j Balans. Vanwege de reboelie in de Drentse Letteren wa’k een betien schoftig en gao die kaant uut. Ik was al haost bange dat ze mekeer lichtkaans mit hujvörken naozitten zollen, mar dat was niet zo. Ik hebbe begrepen dat et Drents letterkundig tiedschrift Roet Drents blift. Et wodt gien Nedersaksisch letterkundig tiedschrift. Dat is vermoedelik ok wel zo verstaandig. Et is in et verleden twie keer perbeerd en hool een Nedersaksisch tiedschrift overaende en dat is beide keren niet lokt.
Ik bin krek weeromme uut et Drentse laand. Ik hadde een uutneudiging om vandemiddag bi’j de prissentaosie te wezen van De vaalrode vlieger, de ni’je roman van Jan Veenstra. En dat was in de Theaterschure van Marga Kool en Jan Veenstra in Linde. Op ‘e dele en in de stallen van Marga heur oolderlike huus hebben ze een Theaterschure maekt daor riegelmaotig schrievers, dichters en musici optreden in et muzisch kefé Zondags goed. Om de boekprissentaosie henne was een mooi kultureel pergarmme mit zangeresse Lara Boode mit gitarist Gijs Kos, dichter Ton Peters, Roelinda Alkema (akkordeon) en Reinier Havinga (vioele) en de Grunninger schriever Bill Mensema. Marga prissenteerde et pergramme. Et eerste exemplaor van De vaalrode vlieger was veur Jetta Klijnsma, de Kommesaores van de Keuning in Drenthe. Et boek gaot over een vuur, een tuun, een naacht en een dörp in Drenthe. Et is uutgeven bi’j uutgeveri’je Balans in Grunningen. De Theaterschure zat stampvol volk, dat d’r bin een protte boeken verkocht. Ik kende daor nogal wat meensken, dat ik hebbe aldergenoeglikst mit alderhaande volk praot. Marga vreug as ik nao ofloop ok even bleef om wat mit te eten. Heerlike linzesoep. Daor kregen ze in de Biebel slaonde ruzie omme, mar in Linde niet. Lekker Turks brood mit een heerlike vulling en pudding. Dat ik hebbe et me allemaole lekker smaeken laoten!