Gister schreef ik dat dagboeklezers vandaege mar bi’j me kommen mossen op kamping De Geele Bosch om een boek te kopen op ‘e Wintermark van Mildam. En… d’r kwammen verschillende dagboeklezers. Uut Noordwoolde, Et Vene en zels uut Parrege! In et verleden ston ik in de waarme zael van Hof van Schoterlaand, mar daor deden ze vleden jaor niet mit. Doe he’k in een gebouwgien van de karke staon, mar dat kon dit jaor ok niet. Daoromme hadde Klaas de Boer, de man van de wost en et spek, d’r veur zorgd dat ik van ’t jaor bi’j Ella in De Geele Bosch terechte kon. En doe dee Hof van Schoterlaand van ’t jaor toch ok weer mit, mar ja, doe ha’k al een aander plak. In De Geele Bosch ston ik in de koolde. Now ja, et vul me nog mit. We stonnen mit een hieleboel dissies in een enorm grote schure daor ok peerden stonnen. En ik hadde thermo-ondergoed an daon. Zo now en dan roffelde d’r een beste (haegel)bujje op et dak. Ondaanks dat malle weer kwam d’r een protte volk. Verscheiden meensken begonnen nog over mien kollum over boekhaandel Zwikstra in Wolvege daor ze vandaege over een weke de grundel op ‘e deure doen. Iederiene vint dat slimme spietig. Ik hebbe vandaege trouwens best verkocht. Morgen doe ‘k de administraosie wel, ik geve me now daele. Nao zoe’n dag van negen tot vufe he’k de breuke wel uut. Hieronder een foto die ‘k maekt hebbe van mien buurman op ‘e mark. Klaas, de man van et spek, de wosten, de rollades en de keze. Wat het die man een flut verkocht. Hi’j kreeg d’r vandemiddag hulpe van de femilie bi’j. Onveurstelber! As ik toch es veur zoe’n bedrag an boeken verkocht hadde… Dan was Naozoemerlaand now wel an een twiede drok toe! Mar ja, zo warkt et niet in de wereld. Klaas levert trouwens ok an resteraant De Rustende Jaeger in Hooltpae daor aj’ zo meraokelse lekker eten kunnen. Kwaliteit wil kwaliteit!

Vandemorgen om elf ure wa’k mit de auto in Wolvege en daor he’k Jan, Durkje en Riemie oppikt. We bin mit mekeer naor Van der Valk in Liwwadden west veur de jaorlikse lunch van 12 tot 2 ure van de postaktieven van de belastingdienst in Frieslaand. Dit moois en lekkers hewwe dus ieder jaor. Bi’j et veurjaor een boottocht en in november een grote lunch. D’r was weer gien nee te koop. Waarm en koold en ontzaggelik vule keuze. Ik vien et altied spietig da’k gien slim grote eter bin. Mar et griest me altied an hoevule as d’r overblift en dat wodt votgooid… We hebben et hier in dit laand bliekber toch zo goed dawwe flutten eten votgooien. Mar et was heerlik en slimme gezellig. Een vrouw scheut me an om me te vertellen dat ze mien laeste boek Naozoemerlaand zo mooi vun. En meerderen zeden tegen me dat ze zo geneuten van mien kollums in de Liwwadder Kraante. Mien laeste kollum hadden ze et ok over. Die gong d’r over dat boekhaandel Zwikstra in Wolvege nao 125 jaor ophoolt te bestaon. Dat is doodzunde. Wat is Wolvege now zonder boekwinkel? Doe ‘k gistermorgen bi’j Zwikstra in de winkel was, bedaankten ze me daor veur de kollum. Ze hadden d’r vreselik vule reakties op kregen en de kollum wodde hiel vaeke dield op internet. Doe we vandemiddag weer in Wolvege weren, hewwe bi’j Jan en Durkje nog een koppien thee had.

Morgen bin ik de hiele dag mit boeken op ‘e Wintermark in Mildam. Jim kun me vienen op kamping De Geele Bosch. Ik stao daor naost Klaas de Boer, die wost en spek verkocht. Et zol mooi wezen as ik jim daor een boek verkopen kan! Kom morgen die kaant mar op!

Hieronder nog een kaorte die me toestuurd wodde deur Peter en Geertje vanof heur lievelingseilaand Terschelling.

Op ‘e dag nao de poletieke eerdverschoeving bin kammeraod Jelle en ik lekker op stap west. We kennen mekeer van ’t jaor 60 jaor! Dat is een hiel schoft en dat hewwe vandaege dus vierd. We troffen mekeer vandemorgen op et stesjon in Wolvege. Et dee blieken dat een pat van et parkeerterrein niet te bruken was en et overige pat was vol. Dat wi’j naor et parkeerterrein bi’j de Jumbo. Daor moch ie mar drie uren staon. We wollen gien boete, dat wi’j naor et parkeerterrein bi’j Lidl en Poiesz. Daor was alles vol. Doe hewwe de auto toch mar bi’j de Jumbo zet en d’r is oons niks van overkommen. We bin in de trein naor Assen west. Daor hewwe eerst lekker luncht in een hotel-resteraant en vervolgens hewwe in et Drents Museum de Van Gogh tentoonstelling bekeken. Over de tied dat Van Gogh in Drenthe was en daor schilderde. Et was d’r drok en et was hiel mooi. Allegeer wark van Van Gogh, tiedgenoten van him en schilders daor hi’j gedoente mit hadde. En allemaole opschriften mit stokkies tekst uut de brieven die hi’j tiedens zien verblief in Drenthe an zien breur Theo schreef. Prachtig was ok de film. We zatten as et waore in een trein en zaggen et Drentse laandschop en Van Gogh zien schilderi’jen an oons veurbi’jglieden. Hiel mooi allemaole. Nao de tentoonstelling hewwe een kuier deur de stad maekt en wat winkeld. Veurdawwe weer in de trein stapt binnen, hewwe nog wat drinken mit wat lekkers d’r bi’j had in De Huiskamer, een soortement stesjonsresteraosie. We hebbben nao de treinreize een ure bi’j mi’j thuus west en doe biwwe naor resteraant Boszicht in Ni’jberkoop reden. Daor hewwe heerlik waarm eten had. Ik was daor zaoterdagaovend ok al west… Om even nao acht ure wawwe weer in Ni’jhooltpae en is Jelle weer in de auto stapt en naor zien Gerda in Sneek gaon. Wat zol et mooi wezen awwe dit over vuuf jaor in goeie gezondhied nog es een keer doen kunnen zollen. Mar ja… Hieronder een foto die vandemorgen maekt is. Een wildvremde man beud an om oons op petret te zetten mit oonze kammeraod Bartje die indertied niet bidden wol veur brune bonen. Et was een mooie dag! Een dag daor aj’ een schoffien op teren kunnen!

Vandaege is et 60 jaor leden dat president Kennedy vermoord wodde. Ik wete nog percies waor a’k was doe ‘k dat bericht heurde. We zatten in de keuken van oons oolde huus en luusterden naor de ni’jsberichten op ‘e radio. Mien moeder zee drekt: ‘Awwe now mar gien oorlog kriegen.’ Deur de Cubakrisis wawwe daor mar krek an ontsnapt. Ik zie de beelden zo nog veur me… Jacky Kennedy mit de beide kiender op ‘e trappen van et Capitool. Et kleine joongien salueerde doe zien vader in een kiste op een affuit bi’j heur langesree. Wat was dat ontroerend en indrokwekkend. En dat is now al weer 60 jaor leden.

Et was vandaege een drokke dag. Om kwat over achte he’k al stemd. Dit was de 54ste keer da’k stemmen moch en ik hebbe nooit oversleugen. Now ja, twie keer het mien moeder veur me stemd, dat was in 1981 en 1982. Doe was ik mit Haarm op vekaansie. Vandemiddag he’k een deuze boeken bi’j de Schrieversronte weghaeld veur boekhaandel Binnert Overdiep in Et Vene. Daornao bin ‘k naor uutgeveri’je Bornmeer op ‘e Gediek west om wat exemplaoren van et Stellingwarver Nijntje-boekien Pake en beppe Pluus op te haelen. En doe bin ‘k naor Ooldeboorn reden. Daor moch ik vandemiddag vertellen in de Deupsgezinde karke veur de leden van de Vrouwen van Nu Utingeradeel. D’r weren een goeie vuuftig vrouwluden uut Akkrum, Ooldeboorn en Terhorne. Ik was twie keer eerder bi’j heur west: in 1990 en 1996. Die laeste keer was op 14 meert 1996. Vier daegen eerder was mien moeder naor et ziekenhuus gaon en ze zol niet meer thuuskommen… Daor docht ik vandaege an. D’r kwam daor drekt een vrouw op me of die zee da’k d’r goed uutzag en dat dat wel es minder west hadde. Dat is ok zo, ik hebbe jaoren hiel arg last van de daarmziekte had en doe zag ik d’r maeger en slecht uut. En toch optreden. De meensken hebben lichtkaans nooit in de gaten had dat dat wel es hiel zwaor veur me was. Mar ik hebbe deurzet. Vandemiddag gong et vertellen prima. Et was een mooie middag. Nao et vertellen he’k die deuze mit boeken naor Binnert Overdiep in Et Vene brocht. Hieronder nog een foto die ‘k gister in De Riep maekt hebbe. De aachterkaant van een riegel husies an et waeter.

We bin d’r vandaege op uut west. Doe we van huus gongen regende et, mar op ‘e Ofsluutdiek kwam de zunne d’r mooi bi’j. We bin naor et wondermooie dörp De Rijp/De Riep west. Dat ligt ongeveer tussen Alkmaar en Purmerend. We bin daor eerst naor museum In ’t Houten Huis west. Een mooi museum. We hebben eerst een filmpien over de geschiedenis bekeken en doe et museum. De vrouw aachter de balie kwam van Oosterwoolde! De Riep op et Schermereilaand is indertied riek wodden deur de heringviskeri’je, de jacht op walvissen en d’r wodde ok nog wat an slavehaandel daon. Dat heurde bi’j die tied, hoe verschrikkelik awwe dat now ok vienen. Dat gelt veur de slavehaandel mar ok et haost uutroeien van de Gruunlaanse walvis was vanzels verschrikkelik. Et het oons riekdom brocht en schitterende gebouwen uut die tied. In 1654 is De Riep hielemaole ofbraand. Ien vonkien was genoeg om alle hoolten huzen, meulen en pakhuzen in de fik te zetten. Een protte huzen bin nog diels van hoolt. Aj’ daor lopen en ie daenken de auto’s vot is et krek as stap ie in de zeuventiende ieuw omme. Wat mooi! Nao et museumbezuuk hewwe een lange kuier deur de straoten van et dörp maekt. We hebben vanaovend superlekker eten in resteraant De Fûke in Echten. Hieronder een foto die ‘k vandemiddag maekt hebbe. Dit is de schitterende Waag in et centrum van De Riep.

In et drokke weekaende he’k ok nog een toespraoke schreven veur 15 december as mien ereburger-petret onthuld wodden zal in et gemientehuus. D’r zullen dan in ieder geval drie meensken an et woord kommen. Et is een toespraoke wodden mit ontroering, gevuul, humor en een betien spot. Ik hebbe him gisteraovend naor de gemiente stuurd. Dan kun ze daor alvast zien wa’k zeggen gao en kun we overlappings mit aandere toespraoken veurkommen.

Vandaege he’k verhaelen rippeteerd veur et optreden van de kommende woensdagmiddag in Ooldeboorn. Vandemiddag het Jarina d’r west om heur bestelde postzegelvellegies op te haelen. Ik kreeg ok nog een boek van heur kedo: de waddenthriller De Hollander van Mathijs Deen.

Ik hebbe de thriller Rookgordijn van Horst Enger lezen. Horst Enger bestaot uut twie bekende Noorse schrievers: Jorn Lier Holt en Thomas Enger. Et is een mooi en spannend boek. In Oslo komt op ooldejaorsaovend een bom tot ontploffing. D’r wodt docht an een terroristische anslag. Pelisieman Alexander Blix kent iene van de gewonden goed. Dat is Ruth-Kristine Smeplass, de moeder van Patricia die tien jaor leden as poppien ontvoerd wodde. Blix was doe betrokken bi’j et onderzuuk en et maegien is nooit weerommevunnen. De journaliste Emma Ramm interesseert heur veur die nooit oploste ontvoering en gaot op onderzuuk uut.  Blix en Ramm perberen tegere de boel op te lossen. Ze kriegen in de gaten dat de bomontploffing en de ontvoering van indertied mit mekeer te maeken hebben.