Vandemiddag wa’k bi’j en in et gemientehuus in Wolvege. Daor wodde butendeure, in de regen, bi’j de ziedingang van et gemientehuus et beeld Big Pretty Lady van Guus Hellegers onthuld deur wethoolder Roelof Theun Hoen en Marion Hellegers, de wedevrouw van Guus. Et beeld dat now butendeure staot, is ankocht deur de gemiente. De femilie Hellegers schonk een klein beeld dat in et gemientehuus een plakkien kregen het. Butendeure kwam wethoolder Hoen an et woord. In et gemientehuus vertelde Pieter Jonker over et wark van Guus Hellegers en Marion Hellegers vertelde hoe et beeld maekt was en bedaankte iederiene. Et was een genoeglike middag en d’r weren lekkere happies en draankies.

Jarmo het d’r veur zorgd dat ik now weer foto’s vanof mien tillefoon versturen kan naor mien mailadres. Daoromme hieronder nog twie foto’s die ‘k eregister maekt hebbe in de Pooldertuun van Anna Paulowna. Is et daor niet mooi?

Vandaege he’k mien kollum I’m a loser nog wat befiekt, zoda’k die morgen versturen kan naor de kraante. Butendat he’k in et klad een kollum schreven. Die wark ik laeter nog wel uut.

Ik hebbe de roman Blau fan dagen, griis fan onrust van Gerard Marcel de Jong lezen. Gerard is mien kollega-kollumnist in de Liwwadder Kraante. Ik schrieve kollums in et Stellingwarfs, hi’j in et Bildts. Dit is zien eerste roman. Starker: et is de aldereerste roman die in et Bildts schreven is. En wat nog belangrieker is: et is een mooi boek da’k mit genoegen lezen hebbe. Et boek gaot over Sierd Lautenbag, een echte Bilkert en een keunstschilder die een protte sukses het mit et schilderen van et Bildtse laandschop. Mar hi’j komt op een dood spoor terechte. Butendat het hi’j de dood van zien heit nooit goed verwarken kund. En dan krigt hi’j de kaans en gao een vorrels jaor naor et Baskelaand om daor an ’t wark te gaon. Daor, in de vremde, gaot hi’j op zuke naor himzels. Et is een roman over identiteit. Over et verlangst om iene te wezen mit et plak waor aj’ wegkommen en et verlangst om je daor juust los van te maeken.

We bin vandemorgen in de auto naor Anna Paulowna gaon. Daor weren de jaorlikse Bloemedaegen. Onderweg was et eerst nog wat motterig, mar gaondeweg de dag knapte et weer op. In Anna Paulowna hewwe eerst wat drinken en een hiempe appelgebak had. We hebben daor een tentoonstelling in de karke bekeken en doe de prachtige Pooldertuun. De Keukenhof in et klein. Hasems wo’n daor 200.000 bloembollen plaant en et risseltaot is now te zien. Fantastisch mooi. Ik kan jim dat niet zien laoten, want de foto’s die ‘k mit mien tillefoon maekt hebbe kan ‘k weer es niet versturen naor mien mailadres. Wat is dat toch een gedoe. Et is hiel jammer. Nao de vesite an de Pooldertuun hewwe een autorit bi’j de bollevelden langesmaekt in Anna Paulowna en Breezaand. Schitterend! Een peer jaor leden biwwe d’r ok west, mar et kan in wezen ieder jaor wel. D’r weren onderweg ok mooie bloememozaïken te zien. Bi’j de roomse karke van Breezaand hong de geel-witte vlagge van et Vaticaan halfstok. We hebben vanaovend heerlik eten had in Parkhotel Tjaarda in Oranjewoold.

Ie zullen paus wezen, 88 jaor wezen, en een slechte gezondhied hebben. En dan nao et urbi et orbi en een rondrit over et Sunt Pietersplein op eerste paosdag uut de tied raeken op twiede paosdag. Dat het toch ok wel wat moois en symbolisch. Een roman- en filmskriptschriever zol et haost niet zo bedaenken kunnen. Paus Franciscus leek me een gewonere, meenseliker en sympathiekere paus as zien veurgangers. Hi’j zette zels kleine stappies in de richting van de lhbti+-gemienschop. Dat wil niet zeggen dat zien opvolger grotere stappen zetten zal. Die kan wel stappies weerommezetten. De Rooms-Kattelieke Karke is en blift een oerkonservatief instituut mit een niet al te schoon verleden.

Wat was dat een stomme fout in et dagboekstokkien van gister. Ik kreeg d’r zels een mail uut België over. De Schieve Deure is de naeme van de leegstaonde harbarg op ‘e hoeke in Ni’jhooltpae. Mar oons mfc hiet vanzels De Ni’je Stienze. Dit in tegenstelling tot de oolde stienze: de Friesburg of Liemburg. Die ston eertieds an wat now de Vriesburgerweg is. Die stienze wodde vernield deur et Gelderse raprut in 1514 en laeter ok nog in de braand steuken. Ik hebbe nog een stienen kenonskoegel, die daor honderd  jaor leden tiedens et muddejaegen opgreuven is. Die oolde stienze was de stamstienze van de femilie Lycklama à Nijeholt.

Ik hebbe vandaege wat bosschoppen daon en een boerekeek bakt. Een dag of wat leden he’k een botterkoeke bakt mit een vulling van fiensneden dreugde proemen en amandelschaefsel in gembersiroop. Ze bin allebeide hatstikke lekker wodden.

Et was vandaege een gewone warkdag. Niks paosen of wat flinterknippen of zo. Ik hebbe nog flink wat wark daon veur et grote en nog altied geheime projekt daor we mit an de gang binnen. Schrieven, anvullen, verbeteren, veraanderen…. Butendat wodde me vraogd om wat biezunders te maeken/schrieven. Wat riemends van vier regels boven een bar. En zo is d’r altied wel wark.

Een goeie weke leden was mien laeste optreden van et seizoen veur een groep vri’jwilligers van de karke, hier in oons mfc De Schieve Deure. D’r wodden me nog wat foto’s van toestuurd. Ze staon hieronder. Boven: de praotiesmaeker is an et woord. Onder: diezelde praotiesmaeker krigt bloemen van Meintje. Die bloemen staon hier nog in de kaemer. Op die aovend raekte ik an de praot mit een vrouw uut Hooltpae. Al praotende dee blieken dawwe twaelf daegen in leeftied verschillen. Ik bin van 6 jannewaori 1946 en zi’j van 18 jannewaori 1946. En… we bin allebeide geboren in Huze Lycklama in Wolvege. Hiel misschien hewwe nog wel een dag naost mekeer legen te raozen.

An et begin van de middag kree’k vesite uut Arnhem van Deli, Elroy en kleine Miles die staorigan een grote Miles an et wodden is. Hi’j is in meert twie jaor wodden en brabbelt en zingt d’r lustig op los. Ik kreeg een knuffel van him. Hi’j is gelokkig now al gek op boeken en hi’j keek mit grote verbaozing en plezier naor alle boeken in mien warkkaemer. Hi’j speulde mit twie vissen, et speulgoed van poes Marja. Die vun hi’j zo mooi dat hi’j ze netuurlik  mitnemen moch naor huus toe. We hebben genoeglik praot mit mekeer en ik hadde lekkere koeken van de waarme bakker in huus haeld. In de loop van et jaor za’k heur ni’je huus in Arnhem bekieken.

Omda’k nog niks van et Oranjekonsert heurd hadde he’k mar een mailtien stuurd naor de veurzitter van brassband Euphonia in Wolvege. Omdat alles zo duur wodt, gaot et konsert dit jaor niet deur. Et is in et vervolg ien keer in de twie jaor. Amkem jaor dus wel weer. A’k et platte van de voeten zolange mar onderhole… Ik hebbe zeker al een kleine dattig jaor ieder jaor naor et Oranjekonsert west. Ik hebbe vaeke mitdaon, d’r speciaole verhaelen veur schreven en verteld, en ik hebbe et konsert een jaormennig prissenteerd. Et is een prachtige tredisie en ik zal et van ’t jaor missen.

Ik bin vandemorgen om negen ure in de auto stapt en hebbe de hiele dag in et wondermooie Twente west. Ik bin op vesite west bi’j Gertie in Almelo. Now Johan d’r niet meer is, is zi’j allienig. Dan is et krek as is alle grond je onder de voeten wegsleugen. Johan zien vleugel staot nog in de kaemer. Zien hoed ligt d’r op en de bladmeziek staot klaor. Hi’j zol d’r zo op speulen kunnen, mar dat zal nooit meer gebeuren. Wat is et leven dan nog weerd? Het dat aenlik nog wel zin? We hebben lange mar weerdevolle gesprekken had over leven en dood. Laeter biwwe tegere in mien auto even et pad uut west. Over Tubbargen en Vasse biwwe naor Hoeve Springendal in Hezingen reden. Een laandgoed mit zoemerhusies en plak veur campers. In et smoeke resteraant hewwe eerst wat lekker eten had en doe hewwe van daor een kleine kuier deur et glooiende Twentse laand maekt. Zo mooi! Daornao biwwe weer naor Almelo gaon. Ik hebbe d’r nog een peer plakkies bolle had en bin om zes ure weer in de auto stapt om naor huus te gaon. Hieronder een foto. Spietig genoeg was de zunne d’r nog niet bi’j doe we in Hoeve Springendal weren. De zunne kwam laeter pas. Dat was jammer veur de foto. Hier een peer gebouwen die op et laandgoed staon. In et linkerhuus woont de baos van et spul: Walter Brunninkhuis oftewel Brunninkhoes in et Twents. We hebben even mit him praot. Hi’j in et mooiste Twents en wi’j in et mooiste Stellingwarfs!

Vandemiddag he’k in Wolvege een peer Floris van Bommel-sneakers kocht, dat betekent dat et een peperdure dag is. Ik kon in Wolvege haost gien plakkien veur de auto vienen. In verbaand mit et opkallefateren van et dörp liggen d’r straoten eupen en de paoskermis slokt ok een protte parkeerplakken op.

Ik hadde nog nooit een boek van Tommy Wieringa lezen en dat is toch een hiele bekende schriever. Zoks kan vanzels niet, dat ik hebbe now zien bekende roman Joe Speedboot lezen. De leden van de biebeltheek kregen dat boek vleden jaor gratis. Ikke dus ok. De eerste drok van et boek verscheen in 2005. Et boek dat ik now hebbe is de 61ste drok. Dat is niet gek! Dit jaor komt de verfilming van et boek uut. Ik hebbe de roman mit genoegen lezen. Et is et verhael van Fransje Hermans die nao een slim ongelok in een rolstoel zit en niet meer praoten kan. Mar dan komt hi’j in de kunde mit een jonge die in et dörp komt te wonen en al op jonge leeftied een vliegtuug bouwt. Een jonge die zien eigen naeme verzunnen het: Joe Speedboot. Et is een roman over kammeraodschop, rivaliteit, liefde en verraod. Een mooi boek! Et is ok mooi dat de schriever soms een streektaelzinnegien bruukt.

Gister was et hier in Ni’jhooltpae 24 graoden en vandaege is et 12 graoden. Wat een verschrikkelik groot verschil. Ik laote et wel en loop vandaege weer in de kotte broek omme. Anke het hier vandemorgen de raemen van binnen en van buten wusken. Dat wodde ok meer as tied, want ze weren gewoon slimme smerig. Mien moeder zee altied as ze de raemen wusken hadde: Now zien we de schuldeisers weer ankommen.  Ik hebbe gien schuldeisers, dat die zag ik ok niet ankommen. Mar ik zag Jan en Durkje d’r wel ankommen. Die brochten me een maand mit een al mooi bluuiende witte Spaanse margriet d’r in. Omda’k op heur fesien vleden weke een peer verhaelen verteld hebbe. Daor hoefde ik vanzels niks veur te hebben. We hebben genoeglik even bi’jpraot en die witte margriet staot now te pronke bi’j de veurdeure. Hiel arg mooi! Hieronder een foto van de laeste ammarille die ‘k in de bluui hebbe. Akem jaor hoop ik d’r weer 7 of liefst nog meer opni’j in de bluui te kriegen.

Wat was et prachtig weer vandaege. Een uutgezochte dag veur een fietstocht van 42 kilemeter in de kotte broek. Nooit eerder hawwe om half april al twie fietstochten maekt. We hebben vandemorgen de fietsen aachter op ‘e auto zet en bin naor Appelsche reden. Van daor hewwe naor Diever fietst, een aandere route langes as die we eerder altied deden. Niet over Vledder, mar wel over Oolde Willem. Op et terras van dörpsresteraant De Lange hewwe een bakkien drinken en een gebakkien had. En doe biwwe over een nog weer aandere route weeromme naor Appelsche fiest. Een prachtige route dwas deur de bossen. We hebben gien wolf zien, mar een wolf het oons lichtkaans wel zien. In Appelsche hewwe et dörp nog even rondfietst. We kwammen ok bi’j de witte villa langes van de direkteur van de Stellingwarver Schrieversronte. We hebben heerlik in de zunne een twaelfuurtien had op et terras van Family an de Boerestreek. Et was daor 25 graoden! Zat biwwe daor weer op ‘e fietst stapt. Et was intied bewolkt wodden en d’r vullen een peer spatters. We hadden de auto op et grote parkeerterrein bi’j et infermaosiepunt van Staotsbosbeheer staon. D’r zol regen, onweer en hadde wiend kommen, mar dat is niks wodden. Tot now an toe temeensen niet. Hieronder twie foto’s die ‘k in Diever maekt hebbe. Boven: de mooie karke, die aanders altied aachter et blad verburgen zit. Onder: et hunebed van Diever.